12 en 13 februari 2011, Birmingham en weer terug

Zaterdag en zondag resp. 12 en 13 februari zou ik met ons mam Joost weg brengen naar Birmingham, die gaat daar 3,5 maand stage lopen als onderdeel van z'n opleiding. Zaterdag 12 februari 2011, 07.00. Om acht uur zou de trein gaan dus we hadden een uur tijd om ons klaar te maken voor een reisje naar Schiphol, voor drie van ons door naar Birmingham. Precies optijd stonden we met ons vijven op het perron van Santpoort Noord, de vertrouwde DD-AR was precies optijd en de overstap op Sloterdijk verliep ook perfect. Het weer was regenachtig en donker dus wachten op de bovenste sporen van Amsterdam Sloterdijk is dan geen pretje, enfin, precies volgens schema kwamen we aan op Schiphol. Voor mij routine, gezien ik er elke dag kom. Volgens het bord 'Departures' was onze vlucht KL1423 optijd, inmiddels was het 08.55 en aangezien het vliegtuig pas om 10.35 vertrok en we al hadden ingecheckt kon er nog een drankje genuttigd worden na het afleveren van de twee koffers. Mijn moeder en ik hadden alleen handbaggage maar ik nam ook één koffer voor mijn rekening, dat was goedkoper uiteraard. Na afscheid genomen te hebben van vader en zus liepen we richting gate D14, waar onze Boeing 737 al klaar stond. Het was inmiddels 10.10 dus we waren mooi optijd, wel zat bijna iedereen al in het vliegtuig. Het scannen en de poortjes was weer eens een heel gehannes omdat ik perongeluk een zakmes in mijn rugtas had laten zitten...tja, ik wist geen eens meer dat ik die had :mrgreen: Ook mochten we van een aardige vrouw aan de ene kant van het poortje nog even een pakje IceThea leeg drinken, alleen werd haar collega boos toen ik dat open maakte. We zouden het vliegtuig missen... :| Naja, schoenen, jas en alles weer aan en het vliegtuig in. We vertrokken precies optijd richting de Zwanenburgbaan en na een Delta en een Cityhopper mochten wij dan de lucht in, we werden in onze stoelen gedrukt en daar werd de wereld kleiner om vervolgens na drie seconden te verdwijnen in de grijze wolkenmassa. Boven de wolken was het lekker warm in het zonnetje en na wat foto's begonnen we alweer te landen, de wolken verdwenen en het was nog mooi weer ook boven Birmingham. Precies 54 minuten na vertrek kwamen we na een erg harde landing tot stilstand. Eenmaal in de erg kleine aankomsthal moesten we nog even wachten op een klasgenoot van Joost die met een ander vliegtuig (BMI-Baby) een minuut of tien achter ons aan zat. We hadden een kaart nodig en informatie over het OV, we zouden de trein pakken, dat had ik thuis opgezocht. Dat zou ongeveer een half uur bedragen, alleen moesten we dan wel twintig minuutjes lopen. Volgens de 'locals' was het de beste optie om met de taxi te gaan, naja prima. De taxi was ongeveer 30 pond en deze zette ons recht voor de deur af van de mensen waar Joost en z'n klasgenoot een tijd zouden verblijven. Het waren ontzettend aardige mensen, een jonge lerares en leraar. Deze woonden in een huisje uit 1890 wat compleet was vervallen maar weer was opgebouwd door hun zelf. Al was het nog lang niet af :P Na de introductie gingen we maar even de stad in en lieten we de twee 'teachers' met rust. Op vijf minuutjes lopen van het huis is een bus station waarvandaan heel veel dubbeldekkers :-D naar de stad rijden, zo gezegd, zo gedaan! Uiteraard zaten we bovenin. De stad was heel erg boven onze verwachtingen, met mooie gebouwen, veel restaurantjes, pubs, Subway's en gezellige mensen. Aan het einde van een lange winkelstraat kwamen we op een nieuw plein, omgeven door een immens winkelcentrum. Dit enorme gebeuren was nog twee keer zo druk als Amsterdam centraal om half zes door de weeks, en winkels als Appstore en H&M waren te vol om er nog in de kunnen. Tja, 'zaterdagmiddag half drie, is dat dom? Ja? ' 8-) Maar de grootte ervan was absoluut indrukwekkend te noemen, pal ernaast staat trouwens een fraaie kathedraal. Na al die drukte besloten we wat eten op de gaan zoeken, in een wijkje bij Broad Street (nee niet Way) was het bijzonder gezellig met restaurantjes die wel allemaal propvol zaten om half zes al :!: In een gezellige Pub waar je ook lekker kon eten was nog een plekje vrij gelukkig, onder het genot van een Zeebaars en een Amstel konden we nog een klassieke pot Rugby kijken. Hierna was het afscheid nemen van Joost en zijn klasgenoot, die met de bus weer terug naar hun adres reden. Vlak voordat de deuren sloten gaf ik mijn cadeau die hij in de bus mocht bekijken. Nu moesten Ma en ik opzoek naar het hotel. Op ongeveer tien minuten lopen was het station New Street, wat het centrale station van Birmingham was. Maar de bus was natuurlijk veel sneller, alleen wist geen een bus chauffeur welke bus erheen ging. Het enige wat ze wisten was dat hun bus er in elk geval niet heen ging....Dan toch maar lopen, na een minuut of tien kwamen we aan bij de uitgang van New Street station. De ingang was nergens te bekennen dus dan maar hier erin, via de trap omlaag, een wandeling over het perron en de trap omhoog kwamen we in de centrale hal. Waar moeder eerst een boodschap moest doen ;-) Hierna begaven we ons naar een informatiebalie om info te vragen naar de trein naar Bordesley Railway station. Pal voor ons begon een dronken man apart te doen, in de zin van schelden. Een brede kale man pikte dat niet en vloog er meteen bovenop, we waren wel meteen aan de beurt toen de politie ze opweg hielpen :-D Onze trein ging niet van New Street, maar van Moor Street station. Een wandeling van vijf minuten dwars door het inmiddels verlaten winkelcentrum waar het nog steeds erg warm was. Eenmaal aan gekomen bij Moor Street stond daar een nietsnut in een oranje hesje nutteloos te staan, de reden waarom ik het zo zeg is omdat hij ook echt niks wist van treinen of de kaartautomaat. Na tien pogingen ging dan eindelijk dat briefje van tien Pond in het gleufje van de kaartautomaat, wisselgeld bleef echter uit en inplaats van twee kregen we drie kaartjes. Twee waren vervoersbewijzen en de derde was een ticket waar op stond dat je je wisselgeld op kon halen bij het loket, wat daar op dat moment gesloten was. Er was nergens info over waar de treinen allemaal stopten, enkel de eindhalte was zichtbaar. Een voorbijganger was zo aardig om ons wel het één en ander te vertellen, alleen was dat alles behalve positief. De halte Bordesley was niet meer in gebruik, maar we hadden wel een kaartje....Met de taxi zijn we naar het hotel gereden, omdat dit vervoersmiddel nog het enige was waarop we konden vertrouwen. Het Formule1 hotel stond pal naast een Ibis hotel, waar de receptie ook was. Deze mensen waren niet erg behulpzaam en we moesten maar uitzoeken hoe we binnen kwamen in het gebouw ernaast, want daar was geen personeel aanwezig. We moesten een pasje langs de deur halen om hem te ontgrendelen, alleen lukte dat niet, ja...na 50 keer ging de deur open. Het hotelkamertje stonk nogal dus de eerste actie was het openen van het raam, de lucht trok gelukkig snel weg. We hadden redelijk veel last van luidruchtige dronken en onder invloed van allerlei 'spul' rondlopend schrorriemorrie, maar ik viel wel snel in slaap. Om 9 uur ging de wekker, om 13.05 ging het vliegtuig weer. Tijd zat dus en na een snelle douche verlieten we de hotelkamer, buiten regende het en op één of andere manier stond het halletje (na de lastige deur) vol met mensen. We liepen er met een groet langs, de parkeerplaats op die omgeven was door politieauto's en was afgezet met gespannen linten. Het was duidelijk niet pluis, we liepen tot aan het lint waar een 'bobby' naar ons toe kwam. Deze vertelde ons dat er waarschijnlijk iemand was vermoord in het Ibis hotel, op de begane grond. Er was in elk geval iemand gestorven, en omdat er al een onderzoek liep mocht niemand er langs. Gelukkig moesten we een vliegtuig halen, want dat was een goede reden om er langs te mogen want na een minuut of tien had de aardige agent onze gegevens genoteerd en de vluchtgegevens gecheckt waarna we via een strikte route het parkeerterrein af mochten. Onder het station Bordesley waar geen trein meer stopte was een bushalte, de bus naar het vliegveld ging niet op zondag....dan maar wéér de taxi. Deze bleek op zondag echter twee keer zo duur te zijn, wat uit kwam op een bedrag van 20 pond terwijl we slechts 18.50 bij elkaar konden sparen. Dit was gelukkig geen probleem en we konden vrijuit :-) Op het vliegveld gingen we een ontbijtje zoeken, na wat winkels kwamen we uit bij iets wat nog relatief in de prijs viel. Er was nog een roltrap naar boven waar wellicht een zitplek was, en inderdaad. De hele bovenverdieping was vol gebouwd met terrasjes en restaurantjes waar je uitgebreid kon ontbijten....met een koffie die we daar kochten mochten we er gelukkig plaatsnemen en de beneden bekochte broodjes opeten. Hierna gingen we met een Monorail naar het treinstation, die gratis en vol automatisch was. Op het station wilde ik mijn 10 pond terugvragen bij het loket, echter was hier alleen een 'Virgin' loket terwijl mijn treinkaartje van 'London Midlands' was en dus kreeg ik mijn geld niet terug. Maar na één plaatje op het perron van een treintje was ik alweer tevreden en konden we met de Monorail weer terug naar het vliegveld, inchecken, door de douane en het vliegtuig in. Eenmaal in het vliegtuig, een Embraer 190, moesten we uiteraard de telefoons weer uitschakelen. Die van mij ging uit, die van m'n moeder niet omdat deze nog bij de douane lag. In zo'n bak die door de scan gaat :| We konden niet meer terug. De vlucht ging goed, veel turbulentie en heen en weer geschud maar na 45 minuutjes kwamen we door de bewolking heen en was er land in zicht. We vlogen over Wijk aan Zee, de Hoogovens en via Heemskerk en Beverwijk naar de Polderbaan, een schitterend gezicht! Na tien minuutjes taxiën werden we op het platform neer gezet en moesten we nog een stukje met de bus naar pier-D waar we meteen het telefoonnummer van Airport Birmingham hebben geregeld. Het laatste stuk ging met de trein via Sloterdijk, lekker sprinteren en een DD-AR als mooie afsluiter. De telefoon is weer terecht en broerlief heeft hem vandaag alweer opgehaald van het vliegveld. Al met al weet ik niet of het wel reëel is om zoveel mee te maken in 20 uur, toch is het zo. Als ik er over terugdenk was het een geniaal weekend.....ik was weer is op reis :D

29 Juli, van Bled naar Ljubljana

Na een toch nog goede nacht werden we om iets over zes gewekt. Hij en zijn moeder moesten ergens heen, dus we zaten weer vroeg in de auto. Om 06.48 kwamen we aan op het station, en hoe kon het ook anders, de trein was om 06.40 vertrokken.....gelukkig kwam om 07.27 de Eurocity naar Belgrado langs die hier gek genoeg een tussenstop maakte. Met deze heerlijke trein die nergens stopte konden we snel naar Ljubljana.

Eenmaal aangekomen zijn we direct naar het hostel gelopen, waar het inmiddels half negen was. We vielen op bed en werden om twaalf uur weer wakker. Langzaam bewogen we ons richting de douche en even later naar het station om nog wat treinen te regelen. Hier hebben we voor zaterdag een Eurostar (Italia) van Trieste naar Milano en een Intercity van Milano naar Ventimiglia geboekt, vrijdag waren de treinen bezet en veel te duur. Hierna zijn we via een bakkertje naar de stad gelopen, de morgen begon zo goed met het weer....zonnig...echter was het toen we weer wakker werden al aan het regenen. Dit deed het nog toen we de binnenstad in liepen, deze zou heel erg gezellig kunnen zijn met mooie gebouwen, leuke pleintjes en terrasjes, bruggetjes en mooie bomen langs de rivier. Maar de regen maakte er een beetje een trieste boel van, er was dan ook niet veel volk op pad.

We hebben ongeveer twintig minuutjes rond gelopen door de stad. Ik heb ook nog een broek nodig, want de een is verwoest door de regen en het dragen van een lere riem daarbij tijden de wandeling, en in de andere twee zitten inmiddels wat gaatjes en gaten. Dus wat dat betreft komt dit langebroekenweer weg van pas! Goed....na twintig minuutjes werden de benen wel een beetje moe dus zijn we neergeploft op en bank en een stoel aan het water onder een dakje :-) Hier hebben we met twee Ice Tea eventjes lekker gezeten.

Inmiddels was het al half zes en zijn we aan de wandeling terug naar onze kamer begonnen, onderweg hebben we nog wat eieren, bonen en vissticks gekocht voor het avondeten. Het avondeten besond uit deels spagetti-deels macceroni met tomatensaus met bonen, daarnaast lag een visstick. Heerlijk maar heel erg vullend!

Op dit moment is het 20.43 in de avond lokale tijd :-) Ik ben maar alvast begonnen met vandaag om jullie goed op de hoogte te houden. Er zal vandaag wel niet veel bijzonders meer gebeuren.

28 juli, Ljubljana & Dagje naar Bled

Na een redelijk goede nachtrust in onze luxe slaapcoupe van Split naar Zagreb reden we met maar vijftien minuten vertraging op de klok het eindstation Zagreb binnen (06.40). We hadden expres geen volgende trein gereserveerd omdat er een om 7uur en 9uur naar Ljubljana zou vertrekken, die van 7uur konden we dus nog makkelijk redden. Na een wandelingetje naar het loket en terug bleek dat je niet kon reserveren, we konden dus gewoon gaan zitten. De trein met drie luxe Oostenrijkse wagons stond al even klaar op het spoor van vertrek. Deze reed optijd weg.

Om 09.15 kwamen we na een prachtig ritje door het bergachtige Slovenie aan in de hoofdstad Ljubljana, we hadden reeds een hostel gereserveerd en na wat navraag kregen we een kaartje en konden we er makkelijk heen lopen. In het Hostel staan op elke verdieping heel wat computers met internet dus we konden gelijk even het weer checken, hierop zagen we dat het de 29e vooral ging regenen.....en laat dat nou uitgerekend de dag zijn waarop we wilden gaan wandelen in de bergjes.

We besloten om in plaats van de stad in te gaan de eerste trein te pakken naar Jesenice, vanaf hier gaan andere treintjes door het gebergte. Om 12.50 vertrokken we uit Ljubljana richting Jesenice (grensplaats) waar we om 14.04 aankwamen, daar vertrok om 14.35 een trein richting de bergen, volgens de conducteur moesten we in Bled zijn, maar wij wilden eigenlijk een halte verder maar vertrouwde op de kennis van de beste man.

We zijn dus in Bled uitgestapt, in het station hing een kaartje, hieruit bleek dat de bergen wel erg ver weg waren, wel was er een prachtig meer en de rivier de Sava. Via het meer zijn we naar de rivier gewandeld. Midden in het helderblauwe meer van Bled ligt een eiland met een kerkje erop, hier zwommen veel mensen heen, maar er gingen ook gondeltjes voor een waarschijnlijk behoorlijk hoge prijs. Eenmaal bij de rivier bleek dat er aan de andere kant van de brug een militair terrein wa, volgens een visser konden we de rivier via een onverharde weg volgen. Dat hebben we maar gedaan, alleen week de weg op een gegeven moment wel erg af van de rivier waardoor we een weiland zijn overgestoken.

Op de stenen rivierbedding (naast het water) hebben we wat gegeten en gedronken, alleen was de rivier hier niet zo spectaculair. Alleen hield de bedding wel snel op, maar aan de andere kant begon deze weer na een stroomversnelling. We besloten onze schoenen uit te doen en door het ijskoude water naar de overkant te lopen, best een lastige tocht van slechts 7 meter ofzo....want het water stroomde sneller dan dat we dachten. Maar alles is gelukkig droog gebleven, vanaf hier dachten we door te kunnen lopen aan de andere kant van de rivier, alleen was er nog een klein maar hevig stroompje die deze weg versperde. Die hadden we over het hoofd gezien vanaf de andere oever, na wat mooie wilde forellen te hebben gevoerd met brood klommen we via een boom over deze iets te diepe beek heen, want gelijk hierachter begon een bos. Achter dit bos lag een enorme droge bedding van waarschijnlijk een zijtak waardoor we verder zijn gelopen, deze bedding kwam al snel weer aan bij de hoofdstroom. Vanaf hier konden we er beter langs lopen en kwamen we weer bij de brug uit, alleen liepen we aan de kant van de legerbasis, maar gelukkig hebben we daar geen last van gehad. Vanaf de brug kon je nog een hele hoop vooral grote forellen zien zwemmen, we hadden nog genoeg brood over, ze waren heel erg gulzig :-)

Vanaf hier zijn we weer terug gelopen naar het stationnetje, wat ongeveer 30 minuutjes lopen was. Hier waren we om iets over zeven, de trein zou om 19.59 gaan, we hadden dus nog een klein uurtje, met ons waren er nog zes andere reizigers. Rond 19.55 gingen we maar van het gebouw naar het perronnetje, echter stond er opeens een vrouw in een tuintje naast het station die ons vertelde dat er geen trein ging om acht uur. Ze wees ons op een sloveense uitleg op de tijdtabel dat moest betekenen dat deze trein alleen in het weekend reed, de volgende trein naar Jesenice zou om 22u'nogwat rijden. Allen zouden we dan niet meer in Ljubljana komen omdat de laatste trein van Jesenice naar Ljubljana om tien over negen vertrok. Er zou nog wel een bus gaan aan de andere kant van het meer in Bled zelf, wat ongeveer een half uurtje lopen was.

Drie jongens hoefden niet naar Ljubljana dus mochten gaan wachten, drie meiden uit Portugal moesten net als ons in Ljubljana zijn. We zijn samen richting de bushalte gelopen aan de andere kant van het meer, zij wisten de weg dus dat was wel makkelijk. Bij aankomst van de bushalte bleek dat de laatste bus naar de hoofdstad reeds vijf minuten geleden vertrokken was...tja wat nu...Liften? Inderdaad, want er ging ook geen andere bus meer. Met z'n vijfen zijn we maar langs de weg gaan staan op goede hoop dat een auto zou stoppen, maar zo makkelijk bleek dat niet te zijn. Er stopten wel twee auto's, maar die konden ons allebei niet naar Ljubljana brengen. Onze Portugezen hadden wat meer geluk omdat ze met z'n drieen net in een auto konden die hun naar een plaats kon brengen met beter geluk op een bus.

Nog geen twee minuten daarna wilde een man en een vrouw ons wel naar dezelfde plaats brengen, eerst gingen we langs station Lesce waar ook een bus stopte. Dit was dezelfde bus als in Bled, maar deze maakt een enorme omweg dus die hadden we nog kunnen redden als deze aardige mensen twee minuten eerder waren gekomen....je raad het dus al! De laatste trein was ook al 10 minuten geleden vertrokken. We werden bij een tankstation vlakbij de snelweg naar Ljubljana weer afgezet, hier hebben we wat eten en drinken ingeslagen en de moed weer bij elkaar geraapt om nog wat stilstaande of tankende auto's te proberen, dit bleek niet zo succesvol te zijn.

Volgens de vrouw van het tankstation konden we het beste naar de rotonde lopen richting de snelweg. Onderweg daarheen stopte er een auto, een jongen wilde ons wel ergens heen brengen waar een trein en een bus zou gaan. Deze plek bleek echter Lesce te zijn...maar hij wilde het echt met eigen ogen zien want hij kon het niet geloven dat er geen verbinding meer mogelijk was naar Ljubljana. Toen ook hij het had gezien gingen we weer terug naar het Tankstation, onderweg bood hij ons onderdak aan, na wat overleg was dat waarschijnlijk wel de beste oplossing...het was al tegen half tien en het werd natuurlijk steeds rustiger op de weg...ook was het al pikkedonker. Hij reed ons naar zijn huis en onderweg passeerden we onze eerste bushalte in Bled, het meer, het stadje aan de overkant en de rivier. Ook reden we over de weg waarlangs we een heel stuk hebben gelopen, best vreemd zo!

Het was het huis van zijn ouders, hij was 25 jaar oud. In het huis hingen wat opgezette forellen die hij of zijn vader had gevangen. We konden slapen in het bed van z'n zusje die op dit moment in China zit. Na een drankje en wat geklets in de tuin wat wel erg gezellig was gingen we rond elven slapen. Het bed lag heerlijk en we vielen ongeveer meteen in slaap.

Wat een rare dag :=0

27 juli, Split en reis naar Ljubljana

Sorry dat ik het nog even geheim hield, ik was vergeten te vertellen waar de reservering van de vorige dag heen ging! Vanavond zouden we de nachttrein naar Zagreb nemen, vandaar met een Eurocity de volgende dag naar Ljubljana.

Eerst moesten we uitchecken voor tien uur, mochten we niks extra's willen betalen. Dit lukte makkelijk en na onze bagage te hebben gedropt op een daarvoor bestemd balkonnetje gingen we het stadje weer in. Eerst moesten we een ontbijtje kopen....en wat zonnebrand! Toen dat gedaan was gingen we naar het strand, het was aangenaam weer en niet te warm. Het enige mindere eraan was dat er wat wolken overdreven waar soms een spatje regen uit kwam. Tegen een uur of vier kwam er zo'n donkere wolk aan dat we de spullen hebben gepakt om naar het centrum te lopen en wat de gaan lunchen. Een goede beslissing want er kwam aardig wat uit!

Rond een uur of zeven gingen we weer terug naar het strand om nog een laatste duik nemen, hierna hebben we nog een patatje gegeten en wat lekkers ingeslagen voor de lange reis. Om 22.07 ging de trein, maar al om 21.15 kwam deze aangereden, we hadden een slaapcoupe van drie personen die jammer genoeg helemaal vol zat. Precies optijd vertrok de trein uit Split, vooral het eerste stuk was prachtig omdat de trein vrijwel meteen een stijle bochtige helling oprijdt. Zo zie je de stad al snel diep onder je liggen, en met alle lichtjes erbij een mooi gezicht! Na een uur reed de trein na een scherpe bocht een tunnel in en konden we gaan slapen.

26 juli, Split

Vandaag hebben we er weer een vakantiedag van gemaakt, lees tot 10 uur blijven liggen en de halve dag op het strand of in de stad hangen. Veel bijzonders is er vandaag niet echt gebeurt.

In de avond was er weer een bandje die aan het spelen was onder de palmbomen, hier hebben we een tijd naar staan luisteren. Vervolgens waren we rond een uur of elf weer in onze kamer.

25 juli, Split

Vannacht moesten we nog wat slaap inhalen, we hebben dat ook lang en breed gedaan. Om 10uur lagen we erin en om 11uur in de ochtend kwamen we er weer uit :-) Vervolgens hebben we een wandelingetje door de stad gemaakt opzoek naar een supermarktje, die hadden we de dag ervoor al gevonden dus die zoektocht was niet al te moeilijk. Het weer was goed, lekker warm maar wel met erg veel wind. Na een broodje te hebben gekocht en achter het internet te hebben gezeten zijn we weer terug naar onze kamer gegaan.

Hier hebben we de handdoeken en zwemspullen gepakt en zijn we naar het strand gelopen. Logisch was het eerste strand dat je tegen komt erg druk en saai om te zwemmen. Daarom zijn we ongeveer 100 meter verder doorgelopen waar je in een baaitje een heerlijk strandje had met niet al te grote stenen als ondergrond en waar je redelijk uit de wind zat. Het was daar ook erg rustig met mensen, het was wel even wennen hoe diep je kon kijken! Want je kon alles perfect zien als je zwom. Ook waren er enkele rotsen in het water waar je een beetje op kon zitten of af kon duiken...zonder gevaar want het water aan de andere kant van de rotsen was minimaal 4 meter diep.

Toen de zon al bijna onder was zijn we weer teruggelopen door de mensenmassa op het andere strand en verder naar het kamertje. Hierna moesten we nog even een trein reserveren, die wel wat duurder uitviel omdat er alleen stoelen of een slaapwagen in zat. We hebben na onze slapeloze nacht in de vorige trein maar voor de duurdere variant van de slaapwagen gekozen. Dat is een hutje met 2 tot 4 bedden, in dit geval 3. Toen dit gedaan was konden we meteen alvast even kijken hoe dit eruit zag, want dezelfde trein stond klaar voor vertrek.

In de avond hebben we nog wat gedronken onder de palmbomen en kwamen we...de twee Engelse dames weer tegen (die net als ons zwartreden in Boedapest)! Hoe klein is Europa dan...wel gaaf om mensen twee keer tegen te komen.

Vervolgens was het al over twaalven toen we weer in onze kamer arriveerde.

24 juli, Reis naar Split

Na een slopende treinreis en minimale slaap kwamen we aan in Zagreb. Het weer was dreigend en al snel begon het ook hier te plenzen! Heel erg hard, gelukkig hadden we toen het wandelingetje door de stad al gehad, ook hadden we ons middageten en ontbijt al gekocht. De stad was op een plein met mooie gebouwen en een mooie kerk niet zo bijzonder.

We kwamen aan om 9uur en om 11uur ging de IC naar split. Deze trein stond er al wat langer dus we konden alvast gaan zitten. De trein zat bomvol en had maar twee wagons, het was er wel lekker koel binnen. Onze plekken waren jammer genoeg niet erg ideaal, bij een stukje waar niet veel raam was. Zo'n plekje tussen twee ramen in, maar als je bij het raam zat kon je nog wel redelijk goed kijken. Het eerste deel van de rit was niet zo bijzonder, de wolken wel, die waren prachtig! En heel erg raar ook.

Langzaam reden we de bergen in en werd het een prachtige rit met veel scherpe bochten, na elke bocht weer een ander uitzicht. Langzaam aan werd het landschap ook droger en zag je dat het daar vaak erg warm was. Om 17.20 kwamen we met een half uurtje vertraging aan in Split, 1 van de mooiste treinreizen die je kunt doen denk ik. Al een half uur van te voren zie je de stad liggen als je de bergen uit rijdt met de trein.

Bij aankomst kregen we al allerlei aanbiedingen van kamers die veels te duur waren, maar we hebben er wel 1 gevonden. We kunnen niet koken of wassen, wat wel jammer is. Maar het is naast het station en dichtbij de stad en het strand. We hebben ook nog 5 euro van de prijs af kunnen halen :-) In de avond hebben we nog wat muesli gegeten en muziek geluisterd, die mensen aan het spelen waren op een podium.

Maar nachtrust hadden we wel nodig, dus die hebben we ook maar genomen vanaf 11 uur.

23 juli, Reis naar Munchen

Om acht uur rinkelde de wekker, want tussen negen en tien moesten we uitchecken. Na wat noodles als ontbijt stonden we weer op de stoep. We widen vandaag de stad wat bekijken, maar eerst moesten we de nachttrein naar Ljubljana boeken. Op het station bleek dat deze trein vol zat, en nog veel meer anderen...hierdoor was de enige mogelijkheid om de volgende dag in Split te komen via Munchen.

Eerst hadden we een sneltrein van Arriva (Alex) van Praag naar Schwandorf, vanwaar we via Regensburg in Munchen aankwamen. De stukjes Praag-Rokycany en Pilzen-Schwandorf waren erg mooi, daarna begon het te regenen en werd het landschap saai. In Munchen hebben we wat friet gegeten en gewacht op de nachttrein. We kwamen om zeven uur aan, en de nachttrein ging pas om tien over half twaalf. Omdat het regende was het er niet bij om door de stad de wandelen, dus hebben we in het immense Hauptbahnhof gewacht. De trein kwam een half uurtje van te voren aangereden. We hadden een zitplek dus dat was niet ideaal, alle slaapplekken waren vol...Het coupetje zat ook helemaal vol, dus slapen was er jammer genoeg niet bij. Het was wel gezellig.