Na een redelijk goede nachtrust in onze luxe slaapcoupe van Split naar Zagreb reden we met maar vijftien minuten vertraging op de klok het eindstation Zagreb binnen (06.40). We hadden expres geen volgende trein gereserveerd omdat er een om 7uur en 9uur naar Ljubljana zou vertrekken, die van 7uur konden we dus nog makkelijk redden. Na een wandelingetje naar het loket en terug bleek dat je niet kon reserveren, we konden dus gewoon gaan zitten. De trein met drie luxe Oostenrijkse wagons stond al even klaar op het spoor van vertrek. Deze reed optijd weg.

Om 09.15 kwamen we na een prachtig ritje door het bergachtige Slovenie aan in de hoofdstad Ljubljana, we hadden reeds een hostel gereserveerd en na wat navraag kregen we een kaartje en konden we er makkelijk heen lopen. In het Hostel staan op elke verdieping heel wat computers met internet dus we konden gelijk even het weer checken, hierop zagen we dat het de 29e vooral ging regenen.....en laat dat nou uitgerekend de dag zijn waarop we wilden gaan wandelen in de bergjes.

We besloten om in plaats van de stad in te gaan de eerste trein te pakken naar Jesenice, vanaf hier gaan andere treintjes door het gebergte. Om 12.50 vertrokken we uit Ljubljana richting Jesenice (grensplaats) waar we om 14.04 aankwamen, daar vertrok om 14.35 een trein richting de bergen, volgens de conducteur moesten we in Bled zijn, maar wij wilden eigenlijk een halte verder maar vertrouwde op de kennis van de beste man.

We zijn dus in Bled uitgestapt, in het station hing een kaartje, hieruit bleek dat de bergen wel erg ver weg waren, wel was er een prachtig meer en de rivier de Sava. Via het meer zijn we naar de rivier gewandeld. Midden in het helderblauwe meer van Bled ligt een eiland met een kerkje erop, hier zwommen veel mensen heen, maar er gingen ook gondeltjes voor een waarschijnlijk behoorlijk hoge prijs. Eenmaal bij de rivier bleek dat er aan de andere kant van de brug een militair terrein wa, volgens een visser konden we de rivier via een onverharde weg volgen. Dat hebben we maar gedaan, alleen week de weg op een gegeven moment wel erg af van de rivier waardoor we een weiland zijn overgestoken.

Op de stenen rivierbedding (naast het water) hebben we wat gegeten en gedronken, alleen was de rivier hier niet zo spectaculair. Alleen hield de bedding wel snel op, maar aan de andere kant begon deze weer na een stroomversnelling. We besloten onze schoenen uit te doen en door het ijskoude water naar de overkant te lopen, best een lastige tocht van slechts 7 meter ofzo....want het water stroomde sneller dan dat we dachten. Maar alles is gelukkig droog gebleven, vanaf hier dachten we door te kunnen lopen aan de andere kant van de rivier, alleen was er nog een klein maar hevig stroompje die deze weg versperde. Die hadden we over het hoofd gezien vanaf de andere oever, na wat mooie wilde forellen te hebben gevoerd met brood klommen we via een boom over deze iets te diepe beek heen, want gelijk hierachter begon een bos. Achter dit bos lag een enorme droge bedding van waarschijnlijk een zijtak waardoor we verder zijn gelopen, deze bedding kwam al snel weer aan bij de hoofdstroom. Vanaf hier konden we er beter langs lopen en kwamen we weer bij de brug uit, alleen liepen we aan de kant van de legerbasis, maar gelukkig hebben we daar geen last van gehad. Vanaf de brug kon je nog een hele hoop vooral grote forellen zien zwemmen, we hadden nog genoeg brood over, ze waren heel erg gulzig :-)

Vanaf hier zijn we weer terug gelopen naar het stationnetje, wat ongeveer 30 minuutjes lopen was. Hier waren we om iets over zeven, de trein zou om 19.59 gaan, we hadden dus nog een klein uurtje, met ons waren er nog zes andere reizigers. Rond 19.55 gingen we maar van het gebouw naar het perronnetje, echter stond er opeens een vrouw in een tuintje naast het station die ons vertelde dat er geen trein ging om acht uur. Ze wees ons op een sloveense uitleg op de tijdtabel dat moest betekenen dat deze trein alleen in het weekend reed, de volgende trein naar Jesenice zou om 22u'nogwat rijden. Allen zouden we dan niet meer in Ljubljana komen omdat de laatste trein van Jesenice naar Ljubljana om tien over negen vertrok. Er zou nog wel een bus gaan aan de andere kant van het meer in Bled zelf, wat ongeveer een half uurtje lopen was.

Drie jongens hoefden niet naar Ljubljana dus mochten gaan wachten, drie meiden uit Portugal moesten net als ons in Ljubljana zijn. We zijn samen richting de bushalte gelopen aan de andere kant van het meer, zij wisten de weg dus dat was wel makkelijk. Bij aankomst van de bushalte bleek dat de laatste bus naar de hoofdstad reeds vijf minuten geleden vertrokken was...tja wat nu...Liften? Inderdaad, want er ging ook geen andere bus meer. Met z'n vijfen zijn we maar langs de weg gaan staan op goede hoop dat een auto zou stoppen, maar zo makkelijk bleek dat niet te zijn. Er stopten wel twee auto's, maar die konden ons allebei niet naar Ljubljana brengen. Onze Portugezen hadden wat meer geluk omdat ze met z'n drieen net in een auto konden die hun naar een plaats kon brengen met beter geluk op een bus.

Nog geen twee minuten daarna wilde een man en een vrouw ons wel naar dezelfde plaats brengen, eerst gingen we langs station Lesce waar ook een bus stopte. Dit was dezelfde bus als in Bled, maar deze maakt een enorme omweg dus die hadden we nog kunnen redden als deze aardige mensen twee minuten eerder waren gekomen....je raad het dus al! De laatste trein was ook al 10 minuten geleden vertrokken. We werden bij een tankstation vlakbij de snelweg naar Ljubljana weer afgezet, hier hebben we wat eten en drinken ingeslagen en de moed weer bij elkaar geraapt om nog wat stilstaande of tankende auto's te proberen, dit bleek niet zo succesvol te zijn.

Volgens de vrouw van het tankstation konden we het beste naar de rotonde lopen richting de snelweg. Onderweg daarheen stopte er een auto, een jongen wilde ons wel ergens heen brengen waar een trein en een bus zou gaan. Deze plek bleek echter Lesce te zijn...maar hij wilde het echt met eigen ogen zien want hij kon het niet geloven dat er geen verbinding meer mogelijk was naar Ljubljana. Toen ook hij het had gezien gingen we weer terug naar het Tankstation, onderweg bood hij ons onderdak aan, na wat overleg was dat waarschijnlijk wel de beste oplossing...het was al tegen half tien en het werd natuurlijk steeds rustiger op de weg...ook was het al pikkedonker. Hij reed ons naar zijn huis en onderweg passeerden we onze eerste bushalte in Bled, het meer, het stadje aan de overkant en de rivier. Ook reden we over de weg waarlangs we een heel stuk hebben gelopen, best vreemd zo!

Het was het huis van zijn ouders, hij was 25 jaar oud. In het huis hingen wat opgezette forellen die hij of zijn vader had gevangen. We konden slapen in het bed van z'n zusje die op dit moment in China zit. Na een drankje en wat geklets in de tuin wat wel erg gezellig was gingen we rond elven slapen. Het bed lag heerlijk en we vielen ongeveer meteen in slaap.

Wat een rare dag :=0