10 Juli.

Na een heerlijke nacht in een echt bed ging om 07:30 de wekker, om 07.50 werd het tijd op op te staan omdat de trein om 08.49 zou vertrekken. Op het station van Narbonne hadden ze niet veel te bieden als ontbijt dus hebben we een croisantje gegeten en een fles water gekocht.

Om 08.49 vertrok de TER naar Marseille Saint Charles, die goed vol zat. Gelukkig waren het twee treinstellen van het type Lighttrain, die overigens wel heerlijk zaten. Ook deze kwaliteit stoelen zal je niet snel terug vinden in Nederland. De reis verliep goed, bij Miramas liepen we wat vertraging op door een goederentrein. Een dergelijk goederen emplacement als in Miramas verbaasde me ook wel heel er. Zo veel sporen, misschien wel meer dan 100 stonden bijna allemaal vol met goederenwagons of treinen. Vooral het laatste deel tussen Miramas en Marseille was prachtig, we reden op een berg en hadden uitzicht over een enorm meer. Om 11.40 kwamen we aan in Marseille Saint Charles, aangezien we een ontzettende honger hadden hebben we eerst wat gegeten op het station.

Om 12.19 vertrok er een TER naar Nice die bijna nergens zou stoppen. Deze trein was opnieuw heel erg relaxed en omdat we in Marseille een stuk naar voren liepen hadden we een groot deel van de rit een prive wagon. Deze treinreis is ongetwijfeld de mooiste die ik ooit heb gemaakt! Vooral het laatste deel tussen Frejus en Nice ging langs de kust, over viaducten en door tunnels. Als je naar rechts keek zag je de heldere blauwe Middellandse zee en aan de linker kant waren de Alpen al een beetje te zien.

Om 15:00uur arriveerde we in Nice, waar we eerst de rugzakken in een kluis hebben gedaan. Nice is misschien wel de leukste stad waar ik tot nogtoe ben geweest. Prachtige versierde gebouwen, mooi weer, een prachtige kust en de bergen waar tussen de stad ligt. Aan de rand van de stad aan de oostkant kan je na een leuke klim genieten van een prachtig uitzicht over Nice en de steden er omheen.

Om 18.46 hebben we de trein naar Eze Bord de Mer gepakt, die overigens een half uur vertraging had en pas om 19.16 vertrok... Om 19.30 kwamen we aan in Eze. Op de kaart leek het maar een klein stukje naar de Moyenne Cornische, de weg waaraan de camping lag. Niets was minder waar, na een uur radeloos zoeken naar de goede route zijn we maar weer naar beneden gegaan via o.a. een 194 treden tellende trap. Er reden wel bussen naar boven, alleen was de laatste (18:16) allang geweest. De enige oplossing was nu om te gaan liften. Meteen de eerste auto stopte, alleen ging de meneer de andere kant op.... Na ongeveer een kwartier stopte er een jongedame met een witte Ford Ka die ons wel naar de camping wilde brengen! Het was een autorit van ruim een half uur, dus lopen was niet mogelijk geweest. Ook lag de camping niet aan de Moyenne Cornische, maar aan de Grand Cornische, weer een weg hoger. Om een uur of elf waren we aan ons avondeten toe en hebben we wat spagetti gegeten, hier na was het tijd voor een bezoekje aan dromenland!